Geïnspireerd door een gevoel van verwondering over de realiteit van zowel het heden als het verleden, abstraheert Rob van der Hoeven zijn visuele impressies en geeft ze vervolgens zo vernieuwend vorm dat hij een nieuwe realiteit creëert: een realiteit die nieuw licht werpt op bestaande vraagstukken.

​

Vraagstukken als politiek en muziek, bijvoorbeeld punkrock, komen regelmatig terug in zijn werk. Ze vertegenwoordigen niet alleen bepaalde politieke of muzikale voorkeuren, maar hebben ook een veel bredere, sociale reikwijdte: ze worden gebruikt om de esthetiek, politiek en filosofie van een (sub) cultuur te illustreren; ze laten een tijdgeest zien.

 

Het vastleggen van de tijdgeest - de manier van denken, de overtuigingen die, onderhevig aan voortdurende verandering, een bepaalde leeftijd beïnvloeden - staat centraal in zijn werk. Hij belicht veranderingsprocessen, herhaling en de constanten die deze met zich meebrengen. Daarnaast verbindt zijn werk verschillende historische momenten en symbolen, wat resulteert in substantieel en visueel interessante creaties.

 

Visueel is het werk speels door het gebruik van felgekleurd plastic materiaal en heldere, soms clichématige symbolen die door hun universele gebruik en brede reikwijdte een krachtige beeldtaal opleveren. Een meer gefocuste blik duwt de speelsheid van het werk naar de achtergrond om een ​​diepere laag te onthullen. Van der Hoeven zet zich in voor de gelaagdheid van zijn werk: 'Ik wil dingen uitbeelden en mensen stof tot nadenken geven, maar als ze alleen maar genieten van mijn werk, vind ik dat ook prima.'

 

Esthetiek en inhoud. Speels en weloverwogen. Kunst als vermaak en kunst als stof tot nadenken. Alles mag, zegt Rob van der Hoeven: 'Als het maar echt kunst is.'

 

Geschreven door Bo Jobse